شوکـران آبـی

Cicuta Virosa

دوران گل دهی : تیر تا اواخر شهریور زمان برداشت ریزوم : مهر – آبان (تیره چتریان) ؛ گیاهی پایا با ساقه توخالی و شیارهای گود عمودی می باشد . قسمت پایین آن بصورت پیاز بوسیله جداره ها تقسیم شده است . برگ های پایینی آن دارای دمبرگ های بلند و برگ های روی ساقه غلاف دار می باشند. گل های آن ریز سفید و به شکل خوشه ای می رویند میوه آن فندقه و دو قسمتی بوده و تمام گیاه سمی است این گیاه را در تمام نیمکره شمالی به طور خودرو در حاشیه جویبارها ،رودخانه ها ، در باتلاق ها و هر جایی که رطوبت کافی وجود داشته باشد می توان یافت. ریزوم بوته هایی را که از قبل انتخاب شده اند از خاک درآورده و آن ها را سریعا شسته و قسمت های سبز آن را قطع و از طول به دو قسمت تقسیم می کنند . سپس آن ها را در هوای آزاد یا در خشک کن با حداکثر ۴۵ درجه حرارت خشک می کنند . آن ها محتوی یک سم به نام سیکوتوکسین و یک اسانس روغنی نشه آور ولی غیر سمی هستند . این گیاه بایستی فقط تحت نظر دقیق پزشک مورد استفاده قرار گیرد . موادی که در آن موجود است روی سیستم اعصاب مرکزی اثر می گذارد در رقت زیاد ضد تشنج (عضلات صاف ) آرام کننده بوده و سرگیجه را از بین می برد . در مصارف خارجی از آن در تهیه پماد های ضد ورم ،ناراحتی ها و میکوزهای پوستی استفاده می شود. این گیاه را اغلب با کرفس اشتباه می گیرند چرا که پیاز آن همان شکل را داشته و مزه آن نیز مثل کرفس شیرین بوده و همان عطر جعفری را دارد . بخاطر همین مسئله تعداد مسمومیت ها خیلی کم نیست . سم این گیاه حتی در آب های اطراف آن نیز پخش می شود. مسمومیت بوسیله این گیاه با ناراحتی های مغزی ، اضطراب و تشنجات بروز می کند و خبر کردن پزشک از ضروریات است .

(عضلات صاف ) آرام کننده بوده و سرگیجه را از بین می برد . در مصارف خارجی از آن در تهیه پماد های ضد ورم ، ناراحتی ها و میکوزهای پوستی استفاده می شود. این گیاه را اغلب با کرفس اشتباه می گیرند چرا که پیاز آن همان شکل را داشته و مزه آن نیز مثل کرفس شیرین بوده و همان عطر جعفری را دارد . بخاطر همین مسئله تعداد مسمومیت ها خیلی کم نیست . سم این گیاه حتی در آب های اطراف آن نیز پخش می شود. مسمومیت بوسیله این گیاه با ناراحتی های مغزی ، اضطراب و تشنجات بروز می کند و خبر کردن پزشک از ضروریات است . معرفی گیاه شوکران – خواص و مضرات گیاه شوکران گیاه شوکران از گیاهان دارویی بوده ، تمام قسمتهای گیاه دارای سمی کشنده است. شوکران در بسیاری مناطق به صورت انگل بر روی سایر گیاهان دیده میشود. شوکران (Poison hemlock) از گلهای بسیار زیبا است، لیکن علی رغم داشتن ظاهری زیبا و جذاب دارای سمی کشنده بوده، تمام قسمتهای این گیاه دارای مواد الکالوئیدی سمی میباشد. البته این گیاه جزو گیاهان دارویی طبقه بندی شده، از آن در طب سنتی و صنعت داروسازی استفاده میگردد و کشت آن تنها به منظور کاربرد دارویی و جنبه صنعتی متداول میباشد. این گیاه خاص مناطق مرطوب، خاک های غنی از مواد غذایی است و به طور عمده در محصولات زراعی چند ساله و حاشیه نهرها یافت می شود. همچنین در اغلب موارد، شوکران، بصورت انگل بر روی گیاهان دیگر به ویژه انواع سبزیجات وجود داشته و بر آن ها میپیچد و انواع مختلفی دارد که بعضی دارای گلهای سفید و بعضی زرد و بعضی دارای گل قرمز می باشند. این گیاه به خاکهای مرطوب نیاز دارد و دراراضی سنگلاخ و متروکه و مرطوب رویش داشته و گلهای آن در ماه تیر و مرداد سال دوم ظاهر می شود. در گذشته، پزشکان ایرانی و یونانی از گیاه شوکران، استفاده‌های داروئی بسیار می‌بردند. نیم تا یک گرم این سم برای یک انسان بالغ کشنده است. گیاه «نرسیده» و جوان شوکران سمی‌تر از گیاه «رسیده» و بالغ است. تاثیر سم این گیاه، مستقیماً بروی سیستم اعصاب بوده و پس از عوارضی چون حالت تهوع و لکنت زبان از طریق از کار افتادن سیستم تنفسی عامل مرگ می‌شود. خواص گیاه شوکران کمک به درمان آرتروز و خاصیت آرام بخش است. همچنین اطباء قدیم از این گیاه برای معالجه مرض اسکوربوت استفاده میکرده اند.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *