علل فيزيکي و عقب ماندگي ذهني


يکي از علل مي تواند فلج مغز باشد در فلج مغزي ضايعه در قسمت هايي از مغز ايجاد مي شود که کنترل عضله هاي بدن را بر عهده دارند و مغز به وسيله آن قسمت ها حرکات مربوط به اندام هاي گويايي را هدايت مي کنند. در حدود ۷۰درصد از مبتلا يان به فلج مغزي اشکال در توليد صدا، اشکال زباني به اختلا ل صوت و لکنت زبان دارند. در نوع اسباتيک فلج مغزي عضله ها ناگهان سفت و محکم مي شوند. صداهاي گفتاري به صورت انفجاري يا مبهم و نامبهم  بيرون مي آيند و عدم کنترل عضله ها سبب دشواري حرکت لب ها و زبان مي شوند و داراي اختلا ل هايي مانند توليد صداهاي نوک زباني، بيشتر صداها را در کلمه حذف مي کنند و زبانشان حرکات محدودي دارد. تنفس آن ها کوتاه و صدايشان در حال محو شدن است دومين علل شکاف کام و لب مي باشد که اين نقيصه مادرزادي است و در ساختمان توليد صدا تاثير مي گذارد که بايد در همان آغاز کودکي ترميم شود و اگر ترميم به خوبي صورت نگيرد ممکن است منجر به ناهنجاري هاي توليد صدا شود.
اختلا لا ت عاطفي و نارسايي هاي تکلمي

گاهي اوقات تاخير در زبان منشا عاطفي و هيجاني دارد و اين نوع اختلا ل معمولا  به دليل هيجانات شديد و ضربه يا شوک هاي عاطفي در کودک عارض مي شود. اين قبيل اختلا لا ت تکلمي را گاهي نيز لا لي يا عاطفي يا سکوت مرضي مي گويند. احتمال وجود دارد اين گونه نارسايي هاي تکلمي در ميان کودکاني که در محيط پرتشنج قرار دارند بيشتر است.
در مواقع زيادي اختلا ل تکلمي کودک خود يک نشانه بارز و علا مت قابل توجهي از اضطراب و تعارضات دروني است.
اختلا لا ت دستگاه شنوايي  و نارسايي هاي تکلمي
نارسايي هاي تکلمي که منشا آن اختلا لا ت شنوايي هستند متاثر از حداقل ۳ ويژگي خاص است که عبارتند از سن وقوع نقص شنوايي، ميزان و نوع اختلا ل شنوايي. اگر وقوع اختلا ل شنوايي به ميزان ضعيف قبل از سن به سخن آمدن کودک باشد موجب تاخير در صحبت کردن طبيعي مي گردد ولي اگر بعد از رشد طبيعي کودک در صحبت کردن باشد ممکن است چندان تاثيري در صحبت کردن نداشته باشد. اگر وقوع اختلا ل شنوايي به ميزان متوسط يا خيلي زياد قبل از يادگيري زبان باشد تاثير بسيار شديدي بر رشد طبيعي زبان کودک مي گذارد.
نقش مهم ترس
اسمايلي بلا نتون معتقد است که عوامل رواني سبب بروز لکنت مي شوند بدين ترتيب که ترس باعث مي شود قشر مغز نتواند کنترل خود را بر اندام هاي گفتاري اعمال کند و لکنت زبان ريشه در مسائل و مشکلا ت عاطفي دارد و به صورت نشانه هاي فيزيکي و اختلا لا ت زباني تظاهر مي کند. اغلب گفته مي شود که لکنت مانند توده يخ شناوري است قسمتي که در بالاي آب قرار دارد که مردم مي بينند و مي شنوند قسمت کوچک تر آن است. قسمت بزرگتر آن شامل شرم ترس و گناه و تمام احساساتي است که هر زمان سعي کرده ايد جمله ساده اي را بيان کنيد و نتوانسته ايد تماما زير سطح آب قرار دارد.
اکثرا لکنتها سعي مي کنند قسمت پايين اين توده شناور را پنهان نگه دارند تا خود را شخصي با گفتار عادي نشان دهند اين کار فقط قسمت پائين توده را بزرگتر مي سازد.
بهبودي از لکنت زبان
اضطراب و فشار عاطفي همواره لکنت را تشديد مي کند به همين دليل هدف بسياري از توصيه هاي درماني از لکنت زبان کودکان اين است تا آنجائي که مقدور است تلا ش نماييد اضطراب و فشارهاي عاطفي را کاهش دهيد موفقيت وقتي حاصل مي شود که بتوان منشا و منبع اضطراب را باز شناخته و متوجه آن شد.
 بسياري از کودکاني که دچار لکنت هستند اگر اضطراب و فشار از بين برود بدون برنامه درماني خاص و ويژه به طور خود به خودي لکنت شان برطرف مي شود. امروزه روش هاي تازه تري براي کنترل تنفس، کنترل حنجره، زبان، لب ها و فک مورد استفاده قرار مي دهند و به فرد لکنتي ميآموزند که سرعت صحبت را کم و آهسته کند ودر بين صحبت کردن نفس عميق بکشد. در شيوه اي ديگر که جريان هوا ناميده مي شود توصيه مي شود تا نفس عميقي بکشد و اجازه بدهد در هنگام صحبت کردن هوا بيرون بيايد.
پياژه عقيده دارد که کودک را بايد در موقعيت هايي قرار داد که او در آن ها فعال باشد و ابتکار به خرج دهد. نقش بازي درمانگر را قادر مي سازد که موقعيت هايي به وجود آورد که در آن مواقع امکان کشف و پيدا کردن ساختارهاي رفتاري وجود داشته باشد. از طريق نقش بازي فرد لکنتي مي تواند ببيند که اعضاي ديگر گروه (غير لکنتي ها) چگونه اند چه کساني آشفتگي ها و احساسات مشابه او را دارند و چه کساني همانند او به موقعيت ها و گفتارش واکنش نشان مي دهند مي بايست به شخص لکنتي اعتماد به نفس داده شود که از طريق مختلف انجام مي شود، مانند: دادن هديه  مورد علا قه اش در هنگام صحبت کردن او.
فرد لکنتي چنان احساس مي کند که گويي لکنت به عنوان عامل خارجي به آنها واقع مي شود نه اين که لکنت حالت و عملي است که آنها انجام مي دهند.
روش هاي اصلا ح
لکنت زبان
۱- روش زباني يا بياني يا تلفظي
براي کودکان ۷ سال به بالا  مي باشد در اين روش تمرين هاي مربوط به رها ساختن عضلا ني جلوگيري از گير و فشار از اهميت بسزايي برخوردار است.
۲- روش دو جانبه يا مکمل
بيشتر براي کودکان ۳ تا ۷ سال استفاده مي شود و هدف آن پرورش دو گانه اي از قدرت و صحت تفکر و قدرت و صحت بيان است. به کودک ميآموزند افکار خود را صريح و روشن دريابد و به زبان جاري کنند.
۳- روش روان درماني: که براي سنين پائين ثمر بخش نيست.
۴- روش دارو درماني: با استفاده از داروهاي آرام بخش، تنش ها و اضطراب  و هيجانات عاطفي که يکي از عوامل لکنت مي باشد را تقليل مي دهند.
۵- رفتار درماني: براساس نظريه مدافعان اين روش در اين است که يکي از علل لکنت زبان کودک رفتارهاي سازش نايافته يا ناهنجار اوست. لذا در اين روش سعي بر اصلا ح رفتارها و بالطبع تقليل لکنت است.
عوامل موثر
در درمان لکنت زبان
۱) احساسات و هيجانات
لکنت يک اختلا ل پيچيده رواني و حرکتي است که داراي ابعاد فيزيولوژيکي و رواني است. مکانيسم صحبت کردن از يک تعادل خيلي ظريف برخوردار است لذا نفس لکنت کردن از نظر احساسي و عاطفي روي فرد تاثير مي گذارد و در بعضي از شرايط و موقعيت ها فرد لکنتي دچار دستپاچگي و شرمساري بشود زيرا از احساسات عجز و ناتواني خجالت، حقارت، افسردگي و بعضي از خود بي زاري رنج مي برد.
۲) تنش، تنش زدايي و آرامش رواني حرکتي
اگر کسي بتواند با تمرينات ورزشي و استفاده از شيوه هاي تنش زدايي اضطراب خود را افزايش دهد مفيد خواهد بود.
صحبت کردن آرام وآهسته و راحت و سنجيده موجب برقراري ارتباط آرام تر با ديگران مي شود.
۳) بي توجهي به پديده لکنت يا فراموشي عمدي.
نقش پدران و مادران
در  درمان لکنت زبان
اصلا ح کردن گفتار و رفتار کودک و منبع دائمي او ممکن است در عواطف او اختلا ل هايي ايجاد کند عدم علا قه يابي تفاوتي نسبت به گفتار و رفتار کودک نيز ممکن است تاثير مشابهي داشته باشد. پدر و مادر و مربي کودکان زير ۷ سال مي توانند از گرفتار شدن کودک به لکنت زبان پيشگيري کنند يا اختلا ل زبان و گفتار او را کاهش دهند.
بايد براي اين گونه کودکان در محيط خانه جو آرامي پديد آورد و با آن ها صحبت کرد تا احساس کنند که آن ها را هم مانند ديگر کودکان دوست دارند. بهترين پدران و مادران آن هايي هستند که در مورد مشکلا ت کودک صبر، احترام، درک و توجه و همدردي دارند. کودک را بايد طوري بار بياورند که بهترين دوست آن ها باشد.
براي کودک خود تجارب خوشايندي از صحبت کردن فراهم کنند براي آن ها قصه بگويند يا کتاب بخوانند بدون شک بايد از به کار بردن يک اصطلا ح خاص بپرهيزند و سعي کنند که به کودک خود به عنوان يک لکنتي نگاه نکنند. اوليا مي بايست نارواني گويايي کودک را بپذيرند و پيرامون آن مطالعه کنند. توانايي آن ها در برخورد صحيح با لکنت زبان مي تواند زمينه مثبتي را فراهم کند که بر روي فرزند خود کار کنند.
بهترين راه  براي اصلا ح فرزندانتان داشتن وقت کافي براي آن هاست. صبر و حوصله معلم بسيار مهم است او بايد به کودک فرصت بدهد به راحتي آن چه را مي خواهد بگويد و از هر گونه شتابزدگي، تمسخر و استهزاي کودک دوري نمايد.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *